خصوصیات اپیدمیولوژیک بروسلوزیس در شهرستان بانه طی سالهای 91-1390

زمینه و هدف: بروسلوزیس یک عفونت باکتریایی است که از گاوها، گوسفندان و بزهای آلوده به انسان انتقال می یابد و در اغلب نقاط دنیا بخصوص در کشورهای در حال توسعه از لحاظ بهداشت عمومی و تاثیر آن در وضعیت اقتصادی- اجتماعی جامعه دارای اهمیت زیادی است و به عنوان یکی از شایعترین بیماریهای مشترک انسان و دام در ایران مطرح می‎باشد. با توجه به خصوصیات جغرافیایی و شغلی در شهرستان بانه، این مطالعه به منظور بررسی خصوصیات اپیدمیولوژیک بروسلوزیس در این شهرستان انجام شد. مواد و روش کار: این مطالعه یک مطالعه مقطعی-تحلیلی بود که بر روی پرونده های افراد مبتلا به بروسلوزیس ازابتدای سال 1390 تا 1391 انجام شد. داده ها از طریق اطلاعات موجود در مراکز بهداشتی و درمانی، آزمایشگاههای خصوصی و مطب ها جمع آوری گردید و پس از وارد کردن داده ها در کامپیوتر توسط نرم افزارSPSS19  و شاخصهای آماری توصیفی و آزمون کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مقدار P-value کمتر از 05/0 به عنوان معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: تعداد کل بیماران محتمل و قطعی بروسلوزیس گزارش شده در طی سالهای91-1390 برابر 135 نفر بوده است که بطور متوسط میزان شیوع در هرسال 2/48در صدهزار بود. 52 درصد موارد مرد بودند. محل زندگی 9/85 درصد مبتلایان در روستا بود. شغل 4/50 درصد از مبتلایان دامداری بود. بیشترین موارد مشاهده شده در فصل بهار و ماه خرداد بود. بین محل سکونت افراد مبتلا و میزان ابتلا رابطه ی معنی دار آماری وجود داشت اما بین جنس افراد مبتلا و بیماری آنها رابطه معنی دار آماری وجود نداشت (05/0>P ) نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که شیوع سالانه این بیماری در شهرستان بانه نسبتا بالا می باشد لذا توجه بیشتر مسئولین را می طلبد که در رابطه با پیشگیری و کنترل این بیماری برنامه ریزی دقیق انجام دهند. واژه های کلیدی: اپیدمیولوژی، بروسلوزیس، بروز